Icon Left Overzicht
  • Nieuws
  • vandaag

‘Eerst elkaar vinden en dan: vooruit’

Niemand kan in zijn eentje klimaatdoelstellingen realiseren, ontdekte Maria Kluijtenaar van woningcorporatie Havensteder. Sindsdien zet de projectleider Duurzaamheid & Klimaatadaptatie zich vol in om afdelingen en partijen te verbinden.

‘Twee jaar geleden raakte ik als projectleider Wijk & Beleid betrokken bij de verduurzaming van de Mathenesserflats. Mijn pakkie-an was om samen met de bewoners de buitenruimte toekomstbestendig te maken, maar al snel deed ik weinig anders dan brandjes blussen. Wat bleek? Alle partijen – van huurders en aannemers tot onze Havensteder-afdelingen en de verantwoordelijken van de buitenruimte – volgden een eigen agenda. Daar kwam klimaatadaptatie nauwelijks op voor, omdat nog onduidelijk was hoe de opwarming van de aarde onze huurders en ons vastgoed raakt.’

‘Ik ben cultureel antropoloog en ken de waarde van veldonderzoek om de beweegreden van groepen mensen te achterhalen. Vanuit deze gedachte ben ik met alle betrokkenen in gesprek gegaan, tot de gemeente Rotterdam aan toe. Zo ontdekte ik dat niemand tégen klimaatadaptatie was, maar dat het ontbrak aan een gezamenlijke langeretermijnvisie en -aanpak. Ook binnen onze eigen woningcorporatie was het veranderend klimaat en de mogelijke antwoorden daarop zo’n nieuw en “hoog-over” thema, dat niemand goed wist wat-ie ermee moest.’

‘Ik ontdekte dat niemand tégen klimaatadaptatie was, maar dat het ontbrak aan een gezamenlijke langetermijnvisie’

In beweging

‘Sindsdien richt ik me op het verbinden en bewust maken van afdelingen en partijen, binnen Havensteder én daarbuiten. Als projectleider Duurzaamheid & Klimaatadaptatie, organiseer ik bijeenkomsten en initieer nauwe samenwerkingen. Alles om elkaar te vinden op dit onderwerp en het samen hoog op onze agenda’s te krijgen. Intern is er al het nodige in beweging, bijvoorbeeld tussen de afdelingen Vastgoed en Wonen die zich over gemeenschappelijke kwesties buigen. Hoe leveren we in renovatie- of nieuwbouwprojecten de tuinen van woningen op, bijvoorbeeld? Alleen met zand of al met groen? Hoe voorkomen we dat een maatregel op de ene plek bij heftige regen zorgt voor wateroverlast op de andere plek? En bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid: bij ons als corporatie of bij de gemeente? Het is belangrijk om hiervoor samen een plan van aanpak te maken, zodat het onderdeel wordt van onze processen.’

Goed gesprek

‘Hoezeer ik me op nieuw terrein begeef, blijkt uit de ongewone situaties waarin ik soms terecht kom. Klimaatkennis is bij een woningcorporatie vaak niet makkelijk voor handen en andersom weten externe partijen niet precies hoe een woningcorporatie werkt. Daarom is het uitwisselen van kennis zo belangrijk. Om dat te vergemakkelijken, kozen Rosemarie van Ham van de gemeente Rotterdam en ik ervoor om één dag in de week bij elkaar te werken. Daar hebben collega’s best wel even vragen over gesteld, zo van: “Hoezo? Is dit nodig?”. Maar ook daar leverde het goede gesprek begrip op. Ik kon uitleggen dat we onze expertise en inzet op deze manier beter kunnen bundelen en waarom. Dat elkaar zo opzoeken begint steeds vertrouwder te worden, merk ik nu om me heen, ook bij andere collega’s en afdelingen. En dat is mooi. Want, willen we onze leefomgeving klaarstomen voor klimaatverandering, dan hebben we elkaar gewoon hard nodig.’

Tekst: Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl